Jonge kinderen leren taal vooral op een natuurlijke en impliciete manier d.w.z. dat ze taal ‘oppikken’ in hun omgeving. Door ‘gesprekjes’ te voeren met ouders, grootouders, begeleiders uit de kinderopvang en anderen ontwikkelen ze voor zichzelf een taalsysteem. Dat taalsysteem bestaat uit een stel regels of hypotheses, die ze voortdurend uittesten en bijsturen (Het is ‘mooi-mooier’ maar niet ‘goed-goeder’). De omgeving bepaalt de taalverwerving sterk, dat wil zeggen dat kleine kinderen in de eerste plaats door middel van de taal die ze in hun onmiddellijke omgeving horen, leren wat woorden en zinnen betekenen. Een rijk en gevarieerd taalaanbod is dus cruciaal. Maar een taal leer je alleen maar door ze te gebruiken en dus volstaat een kwalitatief aanbod van de opvoeders alleen niet. Kinderen moeten ook kansen voor interactie krijgen, zodat ze zelf op allerlei manieren taal kunnen oefenen. En omdat de taalverwerving verloopt door hun hypotheses voortdurend af te toetsen, zullen ze fouten maken en is het noodzakelijk dat de omgeving feedback geeft op hun taalgebruik. Overigens zijn deze ‘fouten’ in feite eenvoudigweg tekenen dat het kind de nieuwe taal aan het ontdekken is. Taalaanbod, interactie en feedback zijn de drie ‘taalgroeimiddelen’.
Dit is de manier waarop kinderen vanaf heel jonge leeftijd taal verwerven, en die verloopt bij anderstalige kinderen die het Nederlands aan het leren zijn erg gelijkaardig, alleen gebeurt het proces bij hen meestal aan een lager tempo. Het is wel belangrijk dat we beseffen dat een goede beheersing van de thuistaal een stevige basis vormt bij het leren van de tweede taal. Kinderen leggen namelijk verbindingen tussen de verschillende talen die ze leren en de vaardigheid die ze in de ene taal hebben verworven kunnen ze bij de ontwikkeling van de tweede alvast inzetten. Hoe beter een kind zijn thuistaal beheerst, hoe gemakkelijker hij het zal hebben om een tweede (of meer) talen te leren. Het is dus bijvoorbeeld absoluut zinvol dat ouders van kinderen met thuistaal Turks aan hun kinderen verhalen voorlezen in het Turks.